رشت – ایرنا -“تقریبا همه آن‌هایی که تجربه نشستن پشت میز و نیمکت مدرسه را دارند، می‌دانند که «نوجوانان» این سال‌ها و «جوانان» سال‌های بعد، دچار چه مقاومت عمومی و ناخواسته‌ای در برابر گفته‌ها و نوشته‌های بزرگ‌ترها هستند؛ آن‌ها می‌خواهند خودشان جهان را با تمام جزییاتش کشف کنند و درستی‌ها و نادرستی‌ها را به تجربه دریابند، به همین علت اغلب نوشته‌ها و یادداشت‌های موجود درباره‌ی آن‌ها، یا برای آن‌ها، با بی‌اعتنایی از طرف مخاطبان رو به رو میشود و معمولا بی‌حاصل است.”
“من خود یکی از همین «نیمکت نشین‌های مقاوم » هستم و حتی حالا هم که میز و نیمکت‌های دیگری را تجربه کرده‌ام هنوز همان مقاومت را دارم. وقتی شروع به نوشتن این یادداشت‌ها کردم همان اول، همه‌ی این احساسات به سراغم آمد. اما خیلی زود به خاطر آوردم مقاومت ما یکی هم به این علت بود که بزرگ‌ترها در گفته‌ها و نوشته‌های‌شان همه چیز را چنان با «قطعیت» مطرح می‌کردند که جایی را برای طرح هیچ امکان دیگری باقی نمی‌گذاشتند، به همین خاطر، در لحظات نوشتن این «نیمکت نوشته‌ها » سعی کرده‌ام جملات را با افعال غیر قطعی بنویسم”.
کتاب تازه منتشر شده‌ی “قبل از بعدی” نوشته سید ضیاء الدین شفیعی با این دو پاراگراف آغاز میشود . این کتاب ، گزینشی موضوعی از دستنوشته های بسیار نویسنده است که اگرچه به‌ظاهر «کم‌حجم و ساده» می نماید اما هنگامی که به سطور آن با «دیده دل» نظر بیاندازی، از حقایق اخلاقی «نهفته در کتاب»، سرشار از وجد میشوی.
از برگ‌های کتاب، هر چه بیشتر میخوانی، بیشتر باور می‌کنی که اثر حاضر، به هوشمندی و کاملاً مناسب و متناسب با حوصله امروزه گروه سنی مخاطب آن تدوین شده است.
نویسنده (که خود نیز فرزندانی نوجوان و جوان دارد)، نیاز مخاطبانش را از نزدیک درک کرده و پاسخ آن نیازها را در وجوه اخلاقی پیشنهاد میکند.
در ابتدای هر قطعه از کتاب، مسئله اصلی مطرح و در انتهای آن، سؤالی صریح درباره همان موضوع گفته میشود و به خواننده این اختیار را میدهد تا کُنه مطلب را بکاود و به نتیجه مطلوب برسد ، بی آنکه از نویسنده، «باید» و «نباید»های رایج را بشنود یا از چالشی به چالشی دیگر مبتلا شود.
نثر کتاب برای رسیدن به چنین مقصدی بسیار استادانه انتخاب شده نثری روان و در عین حال هنری و قابل درک برای گروه سنی مورد نظر و سنینی دیگر به آن معنا که نه نثری ژورنالیستی است نه نثری مقید که درک اش مشکل باشد.
نویسنده کتاب، با ارایه قطعه‌هایی اخلاقی و اجتماعی ـ با سهلترین روش ـ خواننده نوجوان و جوان را به مسیر تعالی روحی و دریافت‌های آرامش بخش و مفید، سوق میدهد و سنگینی التهابها و اضطرابهای جامعه «پول سالار» را از دوشش برمی‌دارد.
نویسنده در مورد این اثر می گوید : کتاب در واقع تلاشی است در پاسخ به این چالش من با خودم که اگر کسی مثل من بخواهد و یا نه اصلاً مجبور باشد نتیجه‌ی سرگردانی‌ها و تجربه‌هایش در حوزه‌های مختلف دانش و زندگی را برای نوجوانان و جوانان سرزمین‌اش بنویسد طوری که آن‌ها هم راغب به خواندنش بشوند چه باید بنویسد.
وی یاداور می شود: این یادداشت‌ها را پیش از این در چندین دبیرستان و مدرسه‌ی راهنمایی دخترانه و پسرانه خوانده‌ام وخوانده‌اند و نتیجه‌ی شوق‌آوری برایم داشته و پیش از همه خوشحالم که هنوز فرزندان سرزمینم را می‌فهمم.
استاد عبدالعظیم صاعدی که خود یکی از پیشکوتان ادبیات دینی این سرزمین است درباره کتاب «قبل از بعدی» نوشته است:
در بخش‌های گوناگونِ این اثر، با برشهایی از زندگی روبه‌روییم که نگرشی کاملا امروزین دارند… و خواننده را با «تکامل جوییهای بهبودبخشِ جان»، همراه میکند.
به همین دلیل، میتوان در چشم مخاطبان کتاب (نوجوانان و جوانان)، برق شوق را از درک مفاهیم پاک اخلاقی مشاهده کرد… زیرا نویسنده، بارها وی را به مکاشفه‌های ذهنی ـ قلبی رهنمون میشود.
وی در جای دیگری از یادداشت خود درباره‌ی این کتاب آورده است :کتاب، اثری بی حبّ و بغض است و دور از تنگنظریهای گزنده و تعصبهای ناگوار است.
و این مهم، در روزگار محبوس در کژنگریهای فرهنگی، غنیمت «نوازشگر»ی است.
سید ضیاءالدین شفیعی دهم اردی‌بهشت ۱۳۴۴ (از پدر و مادری گیلانی) در مشهد متولد شد و در آغاز دهه ۶۰ در شهرستان رودسر گیلان اقامت گزید. در همان سال‌ها به ادبیات گرایش پیدا کرد و پس از انتشار آثارش در روزنامه‌ها و مجلات، آثارش به شکل کتاب در قالب‌های شعر، نثر و داستان منتشر شد. شفیعی ابتدا لیسانس پیرا پزشکی و سپس فوق لیسانس ارتباطات و سرانجام دکترای ادبیات فارسی گرفت. نخستین کتابش در سال ۱۳۷۲ با نام «سرود مرد غریب» منتشر شد. او اکنون در تهران ساکن است و به دهه سوم زندگی ادبی خود رسیده است. از جمله آثار دیگر او میتوان به ‘من مرگ را او خطاب می‌کنم’ ، ‘سکوت آزاد است’ و ‘چهار عنصر بیدل’ ، ‘ گسستگی’، ‘شاعر شدن، محال یا ممکن’ اشاره کرد.
پاسخ دهید